“Φύκια” λένε οι περισσότεροι, εννοώντας τα ταινιόμορφα φυτά που όταν είναι ζωντανά σχηματίζουν πυκνές πράσινες συστάδες σε αμμώδεις βυθούς και που όταν ξεβράζονται (νεκρά) παίρνουν μια γκριζόμαυρη μορφή. Στην πραγματικότητά όμως τα ανώτερα αυτά φυτά λέγονται Ποσειδωνίες, γιατί προέρχονται από την ξηρά. Το γένος Posidonia, ανήκει στην κατηγορία των θαλάσσιων φανερόγαμων, είναι ενδημικό της Μεσογείου, δηλαδή βρίσκεται μόνο σ’ αυτή τη θάλασσα. Υπολογίζεται ότι τα λιβάδια Ποσειδωνίας που σχηματίζονται στις παράκτιες ζώνες της Μεσογείου σε βάθη από 3 μέχρι 50 μέτρα, καλύπτουν μια έκταση μεταξύ 25.000 και 50.000 km2 (το 2% του υποθαλάσσιου βυθού της). Τα φύλλα της μπορεί να φτάσουν το 1m και είναι πράσινα. Όταν γεράσουν πέφτουν, και παρασυρόμενα από το κύμα θα εκβραστούν στην αμμουδιά, και ουσιαστικά πρόκειται για αυτές τις καφέ κορδέλες που συναντάμε συχνά στις παραλίες. (Συναντώνται στη Μεσόγειο, αλλά και στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται και άλλα 4 είδη θαλάσσιων φανερόγαμων (Zostera marina, Zostera noltii, Cymodocea nodosa και Halophila stipulacea).
Απορροφούν θρεπτικά συστατικά από τις ρίζες (όπως τα χερσαία φυτά) αλλά και από τα φύλλα. Σχηματίζουν λιβάδια με α) την επιμήκυνση των ριζωμάτων και των βλαστών σε οριζόντια και κάθετη διάταξη από τα οποία γεννιούνται νέες δεσμίδες φύλλων, β) παρασυρόμενα (από κύματα, θαλάσσια ρεύματα) φύλλα εγκαθίστανται και δημιουργούν νέα τούφα. Χαρακτηρίζονται από υψηλή βιοποικιλότητα (αριθμός ειδών), αφού προσφέρουν ενδιαιτήματα (σπίτι – καταφύγιο), τροφή, προστασία, μέρος για ασφαλή αναπαραγωγή σε πλήθος θαλάσσιων οργανισμών (αχινοί, ψάρια, θαλάσσιες ανεμώνες, αστερίες, σκουλήκια).
Ακόμη παράγουν τεράστιες ποσότητες διαλυμένου οξυγόνου. Επιπλέον προστατεύουν την ακτή από την διάβρωση αφού αλλοιώνουν την δράση των παράκτιων κυμάτων και ρευμάτων. Αναπτύσσεται αποκλειστικά σε καθαρά νερά, συνεπώς όπου υπάρχει και η παραλία και η θάλασσα, είναι καθαρή για κολύμβηση.
Μια σοβαρή αιτία υποβάθμισης των λειμώνων της Posidonia είναι από την δραστηριότητα των συρόμενων αλιευτικών εργαλείων (τράτες) και από τις αγκυροβολήσεις των πλοίων, που ξεριζώνουν τα φυτά από τον βυθό. Μια τούφα που ξεριζώνεται από μια άγκυρα δημιουργεί ένα κενό που αναπληρώνεται σε δεκαετίες.
Με κατάλληλη χρήση του MBES SeaBat T20-R, η SeaMap είναι σε θέση να εκτελέσει λεπτομερή χαρτογράφηση του ευαίσθητου αυτού οικοσυστήματος.